احراز هویت KYC چیست؟ آیا KYC برای ایرانیان اجباری است؟

با رشد سریع ارزهای دیجیتال و تکنولوژی بلاکچین، یکی از چالش‌های استفاده از صرافی‌ های متمرکز، احراز هویت (KYC) است. KYC، فرآیندی استاندارد در موسسات مالی برای شناسایی و تایید هویت کاربران بوده که برای مقابله با پول‌شویی، کلاهبرداری و تامین مالی تروریسم طراحی شده است. امروزه در اکثر صرافی‌های ارز دیجیتال و پلتفرم‌های مالی آنلاین، احراز هویت KYC اجباری است. حال این سوال مهم مطرح می‌شود که آیا کاربران ایرانی نیز باید این مراحل و احراز آن را طی کنند؟ آیا امکان استفاده از این پلتفرم‌ها بدون KYC برای ایرانیان وجود دارد؟ در این مقاله به بررسی دقیق مفهوم KYC و الزامات آن برای کاربران ایرانی خواهیم پرداخت.

احراز هویت KYC چیست؟

KYC به معنای Know Your Customer یا شناخت مشتری است. این فرآیند به موسسات مالی و صرافی‌های ارز دیجیتال کمک می‌کند تا هویت مشتریان خود را شناسایی و تایید کنند. با استفاده از KYC، شرکت‌ها می‌توانند فعالیت‌های مشکوک را شناسایی کرده و از بروز خطرات مربوط به کلاهبرداری، پول‌شویی و تامین مالی تروریسم جلوگیری کنند.

در حوزه ارزهای دیجیتال، KYC به این معناست که کاربران باید اطلاعات شخصی خود را هنگام ثبت‌نام ارائه و مدارک شناسایی (مانند پاسپورت، کارت ملی، گواهی‌نامه رانندگی، ارسال عکس یا ویدئو سلفی یا تطبیق چهره و قبض محل سکونت) خود را تایید کنند تا بتوانند به خرید و فروش ارزهای دیجیتال بپردازند. این فرآیند به علت نبود قوانین و مقررات مشخص در گذشته، یکی از چالش‌های اصلی در صنعت ارزهای دیجیتال به شمار می‌رفت.

علت ضروری بودن احراز هویت KYC چیست؟

به نظر شما علت الزامی بودن احراز هویت KYC چیست؟ ضرورت اجرای فرآیند احراز هویت KYC به دلایل متعددی مربوط است که هم جنبه‌های قانونی دارد و هم از نظر امنیتی و تجاری اهمیت بالایی دارد. دولت‌ها و نهادهای نظارتی در بسیاری از کشورها، شرکت‌های مالی و صرافی‌ها را ملزم کردند تا با اجرای دقیق احراز هویت KYC، از ورود افراد ناشناس و غیرقابل ردیابی به سیستم مالی جلوگیری کنند. در ادامه سه علت مهم و اساسی این موضوع رو بررسی خواهیم کرد:

• جلوگیری از کلاهبرداری و پولشویی
• افزایش اعتبار و اعتماد
• رعایت قوانین و مقررات

جلوگیری از کلاهبرداری و پولشویی

یکی از ویژگی‌های بارز بازار ارزهای دیجیتال، ناشناس بودن و عدم شفافیت در معاملات است. این ویژگی‌ها می‌توانند زمینه را برای کلاهبرداری‌ها و پولشویی فراهم کنند. به عنوان مثال، مجرمان می‌توانند با ایجاد هویت‌های جعلی و استفاده از ارزهای دیجیتال، دارایی‌های غیرقانونی خود را به راحتی منتقل کرده و از نظارت قانونی پنهان بمانند. بر اساس آخرین آمارهای ۲۰۲۴، کلاهبرداری در حوزه رمزارز ۴۸ درصد افزایش داشته و به ۲۴.۲ میلیارد دلار رسیده که ضرورت سیستم‌های KYC پیشرفته را بیش از پیش نشان می‌دهد.

در اینجا، KYC به عنوان یک ابزار کلیدی عمل می‌کند. با اجرای فرآیند KYC، صرافی‌ها و پلتفرم‌های معاملاتی قادر خواهند بود هویت کاربران خود را تایید کنند و از فعالیت‌های مشکوک جلوگیری کنند. این فرآیند شامل جمع‌آوری اطلاعات هویتی مانند نام، نشانی و شماره شناسایی ملی است. با این کار، امکان ردیابی و شناسایی افرادی که در فعالیت‌های غیرقانونی درگیرند، فراهم می‌شود و در نتیجه KYC به عنوان یک سد موثر در برابر کلاهبرداری‌ها و پولشویی‌ها عمل می‌کند.

افزایش اعتبار و اعتماد

اعتماد یکی از مهم‌ترین عوامل در موفقیت هر بازار مالی است. در بازار ارزهای دیجیتال که به دلیل عدم نظارت مناسب، گاهی اوقات به عنوان یک محیط پرخطر شناخته می‌شود، اعتماد مشتریان اهمیت خاصی پیدا می‌کند. اجرای فرایند KYC می‌تواند به افزایش اعتماد عمومی به این بازار کمک کند.

زمانی که صرافی‌ها و پلتفرم‌های معاملاتی از KYC استفاده می‌کنند، نشان‌دهنده این است که آن‌ها به حفظ امنیت کاربران و جلوگیری از فعالیت‌های غیرقانونی متعهد هستند. این تعهد می‌تواند به جذب سرمایه‌گذاران جدید و حفظ مشتریان فعلی کمک کند. همچنین، با اجرای KYC، فرصت‌هایی برای ایجاد شفافیت و اعتماد در بازار ایجاد می‌شود که می‌تواند به ایجاد یک اکوسیستم پایدار و امن منجر گردد. تحقیقات جدید نشان می‌دهند که ۹۰ درصد صرافی‌های معتبر جهانی اکنون از سیستم‌های KYC و AML مبتنی بر بلاکچین استفاده می‌کنند که شفافیت و قابلیت ردیابی را به‌طور قابل‌توجهی افزایش داده است.

رعایت قوانین و مقررات

نبود نظارت و عدم رعایت قوانین به ویژه در بازارهای نوظهور، می‌تواند منجر به عدم ثبات و مشکلات قانونی جدی شود. تا سال ۲۰۲۵، بیش از ۱۳۰ کشور قوانین مشخصی برای ارزهای دیجیتال وضع کرده‌اند. اتحادیه اروپا با اجرای کامل مقررات MiCA از ۳۰ دسامبر ۲۰۲۴، ایالات متحده با کارگروه جدید رمزارز SEC و ژاپن با نرخ مالیات ۲۰ درصد ثابت، چارچوب‌های قانونی مشخصی ایجاد کرده‌اند. اجرای فرایند KYC یکی از الزامات مهم این قوانین است.

با توجه به اهمیت KYC، پلتفرم‌ها می‌توانند در راستای رعایت قوانین ملی و بین‌المللی عمل کنند. این اقدام نه تنها به جلوگیری از جریمه‌های قانونی کمک می‌کند بلکه همچنین به بهبود تصویر عمومی شرکت‌ها و افزایش پذیرش ارزهای دیجیتال در سطح کلان کمک خواهد کرد. از این رو، رعایت KYC به عنوان یک ابزار برای انطباق با قوانین و کاهش ریسک‌های قانونی به شمار می‌رود.

تفاوت AML و احراز هویت KYC چیست؟

در بازار مالی، به‌ ویژه در حوزه ارزهای دیجیتال، دو اصطلاح مهم به‌نام‌های AML (ضد پولشویی) و KYC (احراز هویت مشتری) به‌کار می‌روند که اغلب با یکدیگر اشتباه گرفته می‌شوند، اما در واقع اهداف و عملکردهای متفاوتی دارند. KYC بخشی از فرآیندهای کلی AML است و بیشتر بر شناسایی و تایید هویت کاربران تمرکز دارد. این مرحله شامل جمع‌آوری اطلاعات هویتی از کاربران است. هدف KYC این است که مشخص شود چه کسی در حال استفاده از خدمات مالی است و آیا اطلاعات ارائه‌ شده واقعی و قابل اعتماد هستند یا خیر.

در مقابل، AML یک چارچوب نظارتی گسترده‌تر است که مجموعه‌ای از سیاست‌ها، رویه‌ها و ابزارها را در بر می‌گیرد و هدف آن شناسایی، جلوگیری و گزارش فعالیت‌های مشکوک مالی است. AML شامل بررسی تراکنش‌ها، تحلیل الگوهای رفتاری کاربران، گزارش فعالیت‌های غیرعادی، و اجرای محدودیت‌هایی برای جلوگیری از پولشویی، تأمین مالی تروریسم یا فساد است. با رشد بازار ارزهای دیجیتال، رعایت این استانداردها از سوی صرافی‌ها و کاربران اهمیت دوچندانی پیدا کرده است، هرچند برخی معتقدند الزامات احراز هویت با ماهیت غیرمتمرکز رمزارزها در تضاد است.

چالش های احراز هویت KYC چیست؟

فرآیند KYC در حوزه ارزهای دیجیتال دارای چالش‌ها و شرایط خاص خود است. این اقدام امنیتی با وجود اهمیت بالایی که در فرآیندهای مالی دارد، با چالش‌ها و محدودیت‌هایی نیز همراه است که در برخی موارد می‌تواند کاربران یا حتی پلتفرم‌ها را با مشکل مواجه کند. در ادامه مهم‌ترین این موارد که هر تحلیل‌گر یا فعال حوزه کریپتو باید آن‌ها را بداند را تشریح خواهیم کرد:

• حریم خصوصی و امنیت اطلاعات
• تنوع مقررات جهانی
• هزینه‌ها و زمان‌بر بودن

حریم خصوصی و امنیت اطلاعات

یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها در اجرای KYC حوزه ارزهای دیجیتال، حفظ حریم خصوصی و امنیت اطلاعات شخصی کاربران است. در این فرآیند، کاربران مجبور به ارائه اطلاعات حساسی مانند شماره شناسایی، آدرس محل سکونت و اطلاعات مالی خود می‌شوند. این امر می‌تواند خطرات امنیتی بالایی را به همراه داشته باشد؛ زیرا درز یا سرقت این اطلاعات، تبعات جدی برای افراد و همچنین صدمه به اعتماد عمومی به این فناوری ایجاد می‌کند.

به علاوه، برخی از کاربران به دلیل دغدغه‌های حریم خصوصی و تمایل به ناشناس بودن در معاملات خود، از ارائه این اطلاعات خودداری می‌کنند که می‌تواند به محدودیت‌های بیشتری در پذیرش ارزهای دیجیتال منجر شود.

تنوع مقررات جهانی

علی‌رغم تلاش‌های هماهنگی بین‌المللی، هنوز تفاوت‌هایی در پیاده‌سازی استانداردهای مربوط به KYC وجود دارد. بر اساس گزارش FATF ۲۰۲۵، تنها ۷۵ درصد حوزه‌های قضایی به‌طور کامل با توصیه ۱۵ (مربوط به دارایی‌های مجازی) مطابقت دارند. این عدم هماهنگی کامل باعث پیچیدگی‌هایی برای صرافی‌های بین‌المللی می‌شود.

به عنوان مثال، یک صرافی که در کشورهای مختلف فعالیت می‌کند، باید با قوانین و الزامات مختلف KYC آشنا باشد و این کار می‌تواند هزینه و زمان زیادی را بطلبد. عدم تطابق مقررات ممکن است باعث ایجاد مشکلات قانونی و کنترلی برای دست‌اندرکاران این حوزه شود و نیاز به مشاوره‌های حقوقی و گزینش روش‌های تطبیق را به دنبال داشته باشد.

هزینه ها و زمان بر بودن

اجرای فرآیند KYC در ارزهای دیجیتال علاوه بر چالش‌های فنی و حقوقی، هزینه‌های مالی بسیاری را به همراه دارد. هزینه‌های مربوط به جمع‌آوری و پردازش اطلاعات، استخدام نیروی انسانی برای نظارت بر این پروسه و همچنین هزینه‌های فنی برای طراحی سیستم‌های ایمن، ممکن است بار مالی سنگینی بر دوش شرکت‌ها بگذارد.

همچنین، فرآیند KYC به دلیل نیاز به تایید هویت و بررسی سوابق، ممکن است زمان‌بر باشد و این مدت زمان می‌تواند تجربه کاربری را تحت تاثیر قرار دهد. طولانی شدن فرایند ثبت‌نام کاربران و تحمیل مراحل اضافی می‌تواند باعث ریزش کاربران و کاهش تمایل به استفاده از خدمات ارز دیجیتال شود.

احراز هویت KYC برای ایرانیان

احراز هویت KYC برای کاربران ایرانی با چالش‌ها و محدودیت‌های قابل‌توجهی همراه است. با بازگشت سیاست «فشار حداکثری» آمریکا در فوریه ۲۰۲۵ و تشدید نظارت‌های مالی، تعداد صرافی‌هایی که خدمات به ایرانیان ارائه می‌دهند، ۲۳ درصد کاهش یافته است. بر اساس گزارش Chainalysis، در حالی که ۱۵.۸ میلیارد دلار رمزارز توسط نهادهای تحریمی در ۲۰۲۴ دریافت شده، دسترسی ایرانیان به پلتفرم‌های قانونی بیش از پیش محدود شده است. این موضوع باعث شده که احراز هویت برای ایرانیان در فضای بین‌المللی با ریسک‌هایی جدی همراه باشد.

از طرفی بسیاری از صرافی‌های خارجی به دلیل قوانین ضد پولشویی و مقررات مالی سخت‌گیرانه، به هیچ عنوان مدارک شناسایی صادر شده توسط ایران (مانند پاسپورت ایرانی) را نمی‌پذیرند. این موضوع باعث شده حضور کاربران ایرانی در فضای بین‌المللی مالی بسیار سخت باشد.

چالش‌ های KYC برای ایرانیان

یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های کاربران ایرانی در حوزه رمز ارز، ممنوعیت کامل دسترسی به صرافی‌های معتبر بین‌المللی است. صرافی‌هایی مانند بایننس از نوامبر ۲۰۲۳، کوین‌بیس و بیتمکس به‌طور کامل خدمات خود را به کاربران ایرانی قطع کرده‌اند و ایران را در فهرست مناطق کاملاً ممنوع قرار داده‌اند. این موضوع باعث نگرانی بسیاری از کاربران ایرانی شده و ریسک بلوکه شدن دارایی‌ها را افزایش می‌دهد؛ مخصوصاً در مواقعی که صرافی‌ها بدون هشدار قبلی فرآیند KYC را برای همه کاربران اجباری می‌کنند.

راهکارها

با توجه به محدودیت‌های شدید، کاربران ایرانی به گزینه‌های محدودی متوسل می‌شوند. صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) مانند Uniswap ،PancakeSwap و dYdX که نیازی به KYC ندارند، اصلی‌ترین گزینه‌های باقی‌مانده برای معاملات رمزارزی محسوب می‌شوند. همچنین صرافی‌های منطقه‌ای کوچک‌تر که هنوز ایرانیان را نپذیرفته‌اند، گزینه‌های بسیار محدودی ارائه می‌دهند. تلاش برای دور زدن این محدودیت‌ها با ریسک‌های جدی همراه است:

• مسدود شدن کامل حساب‌ها بدون بازگردانی دارایی (همانطور که در موارد بایننس و بیتمکس اتفاق افتاده)
• مسائل قانونی در سطح بین‌المللی
•  نقض قوانین مالیاتی کشور محل اقامت

انواع احراز هویت KYC چیست؟

احراز هویت مشتری (KYC) یکی از مهم‌ترین الزامات امنیتی در سیستم‌های مالی به‌ ویژه در صرافی‌های ارز دیجیتال است. این فرآیند بر اساس سطح دسترسی، خدمات ارائه‌ شده و میزان ریسک، صرافی‌ها از روش‌های مختلف احراز هویت استفاده می‌کنند تا امنیت کاربران و انطباق با قوانین را تضمین کنند. در ادامه با رایج ترین مکانیزم های احراز هویت آشنا خواهید شد.

• احراز هویت پایه (Basic KYC)
• احراز هویت پیشرفته (Advanced KYC)
• احراز هویت نهادی (Institutional KYC)
• احراز هویت اثبات دانش صفر (zkKYC)
• پروتکل احراز هویت گسترده (Extensible Authentication Protocol – EAP)

احراز هویت پایه (Basic KYC)

احراز هویت پایه اولین سطح تأیید هویت در صرافی‌های مدرن است که شامل موارد زیر می‌شود:

• ارسال تصویر سند شناسایی (پاسپورت، کارت ملی، گواهی‌نامه)
• تشخیص چهره بیومتریک با Liveness Detection
• تأیید شماره تلفن از طریق SMS
• تکمیل اطلاعات شخصی پایه

محدودیت‌ها:

• برداشت روزانه: تا ۱۰ هزار دلار
• سپرده‌گذاری: تا ۵۰ هزار دلار در ماه
• معاملات: محدودیت‌هایی در نوع ارزهای قابل معامله

زمان پردازش: معمولاً کمتر از ۱۵ دقیقه با سیستم‌های خودکار

صرافی‌هایی که این سطح را ارائه می‌دهند: بایننس، کوین‌بیس، کراکن و بای‌بیت

احراز هویت پیشرفته (Advanced KYC)

این سطح برای کاربرانی طراحی شده که به محدودیت‌های بالاتری نیاز دارند:

• الزامات اضافی:
• اثبات آدرس (قبض برق، آب، گاز یا بانک کمتر از 3 ماه)
• تأیید منبع درآمد (حقوق، کسب‌وکار، سرمایه‌گذاری)
• پاسخ به سوالات KYC تکمیلی
• احراز هویت ویدیویی در مواردی (برای مناطق پرریسک)

محدودیت‌ها:

• برداشت روزانه: تا ۲ میلیون دلار
• سپرده‌گذاری: بدون محدودیت در اکثر موارد
• دسترسی کامل به تمام خدمات صرافی

زمان پردازش: یک تا ۷ روز کاری

احراز هویت نهادی (Institutional KYC)

این سطح برای شرکت‌ها، نهادهای مالی و سرمایه‌گذاران حرفه‌ای طراحی شده است:

الزامات:

• مدارک تأسیس شرکت و مجوزهای کسب‌وکار
• شناسایی مالکیت واقعی (UBO – Ultimate Beneficial Ownership)
• بررسی اعضای هیئت‌مدیره و مدیران ارشد
• گزارش‌های مالی حسابرسی شده
• بیمه مسئولیت و اطلاعات قانونی

مزایا:

• بدون محدودیت معاملات روزانه
• نرخ‌های ویژه کارمزد (تا 50 درصد تخفیف)
• مدیر حساب اختصاصی
• APIهای پیشرفته برای معاملات حجیم
• خدمات OTC (معاملات خارج از بازار)

زمان پردازش: ۲ تا ۶ هفته

حداقل حجم معاملات: معمولاً ۱۰۰ هزار دلار در ماه

احراز هویت اثبات دانش صفر (zkKYC)

جدیدترین نوآوری در حوزه KYC که امکان حفظ حریم خصوصی کامل را فراهم می‌کند:

ویژگی‌های کلیدی:

• اثبات ویژگی‌های هویت بدون فاش کردن اطلاعات شخصی
• امکان اثبات سن بدون نشان دادن تاریخ تولد
• تأیید تابعیت بدون ارسال پاسپورت

پلتفرم‌های پیشرو:

• شبکه Galactica: اولین پیاده‌سازی کامل zkKYC
• Coinbase Base: سرویس هویت غیرمتمرکز
• Polygon ID: راه‌حل هویت مبتنی بر ZK

پروتکل احراز هویت گسترده (Extensible Authentication Protocol – EAP)

EAP یک چارچوب انعطاف‌پذیر برای پیاده‌سازی انواع روش‌های احراز هویت است. این پروتکل خودش به‌ تنهایی یک روش خاص نیست، بلکه اجازه می‌دهد چندین مکانیسم مختلف (مانند رمز عبور، کارت هوشمند، بیومتریک و غیره) در یک بستر هماهنگ اجرا شوند. EAP اغلب در ارتباطات بی‌سیم، VPNها و شبکه‌های سازمانی برای حفظ امنیت بالا مورد استفاده قرار می‌گیرد.

فناوری‌ های مورد استفاده در  احراز هویت KYC چیست؟

با گسترش فضای دیجیتال و افزایش تهدیدات سایبری، نیاز به روش‌های دقیق‌تر و هوشمندتر برای شناسایی کاربران اهمیت روزافزونی پیدا کرده است. فناوری‌های احراز هویت به مجموعه‌ای از راهکارهای فنی گفته می‌شود که به کمک آن‌ها می‌توان هویت افراد را به‌طور دقیق و امن در سیستم‌های دیجیتال تشخیص داد. در گذشته فقط از رمز عبور استفاده می‌شد، اما امروزه روش‌های پیشرفته‌تری به‌ کار گرفته می‌شود که هم دقت بالاتری دارند و هم تجربه کاربری بهتری ارائه می‌کنند.

• فناوری‌های احراز هویت مبتنی بر رمز عبور
• فناوری‌های احراز هویت مبتنی بر بیومتریک
• فناوری‌های احراز هویت مبتنی بر گواهی دیجیتال
• فناوری‌های احراز هویت مبتنی بر رمز الکترونیکی (E-Token)

فناوری های احراز هویت مبتنی بر رمز عبور 

احراز هویت مبتنی بر رمز عبور همچنان به‌عنوان اولین لایه امنیتی در سیستم‌های احراز هویت استفاده می‌شود، اما صرافی‌های مدرن آن را تنها به‌عنوان بخشی از سیستم احراز هویت چندعاملی (MFA) به‌کار می‌گیرند. در سال ۲۰۲۵، ۹۰ درصد صرافی‌های معتبر حداقل از احراز هویت دوعاملی (2FA) استفاده می‌کنند. رمزهای عبور در صورت ضعیف بودن یا استفاده مکرر در سرویس‌های مختلف به‌ راحتی قابل شناسایی توسط هکرها هستند.

فناوری های احراز هویت مبتنی بر بیومتریک

فناوری‌های بیومتریک از ویژگی‌های فیزیکی یا رفتاری منحصر به فرد افراد مانند اثر انگشت، تشخیص چهره، اسکن چشم یا حتی الگوی تایپ کردن برای تایید هویت استفاده می‌کنند. این روش‌ها دقت بسیار بالایی دارند و جعل آن‌ها دشوار است، به همین دلیل در صرافی‌های بین‌المللی و سیستم‌های مالی حساس به‌طور گسترده استفاده می‌شوند.

فناوری های احراز هویت مبتنی بر گواهی دیجیتال 

در این روش از گواهی‌های دیجیتال صادر شده توسط نهادهای معتبر (CA) برای اعتبارسنجی هویت کاربر استفاده می‌شود. این فناوری بیشتر در سازمان‌ها، بانک‌ها و پلتفرم‌هایی کاربرد دارد که نیاز به امنیت سطح بالا و ارتباط رمزنگاری‌شده دارند. گواهی دیجیتال معمولاً در قالب فایل یا توکن ذخیره می‌شود و با کلید خصوصی رمزگذاری می‌گردد.

فناوری های احراز هویت مبتنی بر رمز الکترونیکی (E-Token) 

E-Token ها دستگاه‌ها یا اپلیکیشن‌هایی هستند که یک کد امنیتی منحصر به فرد و موقت تولید می‌کنند. کاربر باید این کد را همراه با رمز عبور خود وارد کند تا وارد سیستم شود. این روش در بسیاری از سیستم‌های بانکی، VPNها و پلتفرم‌های معاملاتی استفاده می‌شود و به‌عنوان یکی از لایه‌های امن احراز هویت چند عاملی شناخته می‌شود.

فناوری های پیشرفته احراز هویت KYC چیست؟

سال ۲۰۲۵ انقلابی در فناوری‌های احراز هویت ایجاد کرده است. این پیشرفت‌ها نه‌تنها امنیت را افزایش داده‌اند بلکه تجربه کاربری را نیز بهبود بخشیده‌اند.

تشخیص چهره با Liveness Detection

جدیدترین سیستم‌های تشخیص چهره قادر به تشخیص حضور زنده انسان با دقت بالای ۹۹ درصد هستند. این فناوری از دو روش ضد جعل استفاده می‌کند:

• ضد جعل فعال: نقشه‌برداری سه‌بعدی چهره با درخواست حرکات خاص
• ضد جعل غیرفعال: تکنولوژی مادون قرمز برای تشخیص خون در گردش و بافت زنده

این سیستم‌ها قادر به مقابله با دیپ‌فیک‌های پیشرفته و ماسک‌های سه‌بعدی هستند و زمان پردازش کمتر از 5 ثانیه دارند.

هوش مصنوعی در تأیید اسناد

OCR (تشخیص نویسه نوری) پیشرفته با دقت ۹۹.۵۶ درصدی قادر به تشخیص جعل در بیش از ۶ هزار نوع سند از بیش از ۲۰۰ کشور است. این سیستم‌ها از تکنیک‌های یادگیری عمیق برای:

• تطبیق الگو با هزاران نوع سند
• تشخیص عناصر امنیتی مخفی
• تحلیل کیفیت چاپ و کاغذ
• شناسایی تغییرات دیجیتال

zkKYC (احراز هویت بدون افشای اطلاعات)

یکی از مهم‌ترین نوآوری‌های ۲۰۲۵، پیاده‌سازی سیستم‌های اثبات صفر-دانش در احراز هویت است. شبکه Galactica پیشگام این فناوری بوده و امکان افشای انتخابی ویژگی‌های هویت بدون فاش کردن داده‌های شخصی را فراهم کرده است.

مزایای کلیدی zkKYC:

• حفظ حریم خصوصی کامل
• امکان اثبات سن بدون فاش کردن تاریخ تولد دقیق
• تأیید تابعیت بدون نشان دادن پاسپورت

احراز هویت مبتنی بر رفتار

سیستم‌های جدید قادر به تحلیل الگوهای رفتاری کاربران هستند:

• نحوه تایپ کردن (keystroke dynamics)
• الگوهای حرکت موس
• زمان‌بندی فعالیت‌ها
• الگوهای مرور وب

آنچه از مقاله احراز هویت KYC چیست آموختیم :

در مقاله احراز هویت KYC چیست، به بررسی اهمیت این فرآیند مالی در حوزه‌ ارزهای دیجیتال و پلتفرم‌های مربوط به آن پرداختیم. این فرآیند به موسسات کمک می‌کند تا هویت مشتریان خود را تایید کرده و از فعالیت‌های غیرقانونی مانند پول‌شویی و تقلب جلوگیری کنند. با این حال، کاربران ایرانی به دلیل تحریم‌ها و محدودیت‌های بین‌المللی با موانع متعددی در این مسیر مواجه هستند. در انتها توصیه می‌کنیم سیاست‌های مربوط به پلتفرم‌های مالی خارجی مانند صرافی‌های ارز دیجیتال را به دقت بررسی کرده تا با بلوکه‌شدن دارایی‌ها و مسدودی حساب خود مواجه نشوید.

سوالات متداول

احراز هویت KYC چیست و چرا در صرافی‌های ارز دیجیتال انجام می‌شود؟

KYC فرآیندی برای شناسایی و تأیید هویت کاربران است که با هدف افزایش امنیت، جلوگیری از کلاهبرداری و رعایت قوانین ضد پول‌شویی انجام می‌شود.

آیا انجام KYC در صرافی‌های ایرانی اجباری است؟

بله، اکثر صرافی‌های معتبر ایرانی مانند بالینکس، برای ارائه کامل خدمات، انجام احراز هویت را الزامی کرده‌اند.

در مراحل KYC چه اطلاعاتی از کاربر دریافت می‌شود؟

اطلاعاتی مانند نام و نام خانوادگی، شماره تماس، کد ملی، عکس سلفی و تصویر کارت شناسایی درخواست می‌شود.